Morfološka svojstva celera
Zadebljali korijen celera koristi se kao namirnica. Sastoji se od epikotila /skraćena stabljika/, hipokotila te od dijela pravog korijena na kojem se nalaze postrani korjenčići. Korijen je razgranat , a ne seže dublje od 30 cm. Zadebljali korijen oblikom i bojom varira između različitih tipova celera, pa tako „korjenaš “ ima okrugli ili ovalni većeg promjera, dok kod listaša i rebraša on nije zadebljali.
Na skraćenoj stabljici formira rozetu višestruko perastog lišća na manje ili više dugim peteljkama. Listaš ima neupotrebljive tanke i šuplje peteljke, rebrašima zadebljale i sočne peteljke a korjenaš tanje i više vlaknaste. Liske su krupnije od peršina, sjajne, glatke te višestruko urezane.
Dvogodišnja je biljka koja u prvoj godini razvija samo vegetativne dijelove, dok u drugoj godini prelazi u generativnu fazu formirajući reproduktivne dijelove. Cvjetna stapka visine je 70-100 cm, grana se te na vrhovima grana nosi cvat štitac.
Plod je kalavac a sastoji se od 2 jednosjemena ploda koji se razdvajaju.
Sjeme je jednosjemeni plod, jako je sitno a jedan gram sadrži 1700 – 2000 sjemenki.
Uvjeti za rast i razvoj
- celer može klijati pri temperaturi od 4-5°C . Ove temperature pri uzgoju se izbjegavaju jer već mlada biljka celera može vrnalizirati na temperaturi od 4-14°C za vrlo kratko vrijeme ( svega 10-tak dana ), pa tako imamo prijevremeno prorastanje cvjetne stabljike i neželjenu cvatnju. Upravo iz tog razloga celer se uzgaja iz presadnica uzgojenih u kontroliranim uvjetima zaštićenih prostora ( treba osigurati temperaturu višu od 16°C ).
- Optimalna temperature za uzgoj celera pri kojoj se on pravilno razvija je oko 18°C
