U zaštićenim prostorima paprika se mogu uzgajati i bez tla odnosno u sistemu hidroponija. Supstrati u hidroponskom uzgoju mogu biti organskog i anorganskog podrijetla te sintetički supstrati. Organski supstrati koriste se: kokos, rižine ljuske, piljevina, kora drveta, borove iglice, anorganski supstrati: kamena vuna, vermikulit, perlit, kvarcni pijesak, ekspandirana glina, sintetički supstrati: ekspandirani poliuretani, ekspandirani polistireni, urea – formaldehid.
Bez obzira na podrijetlo supstrat mora biti inertan i stabilan (ne smije se razgrađivati, otapati i ne smije bitno mijenjati sastav hranjive otopine), čist, mora omogućiti lako oticanje viška hranidbene otopine te mora imati povoljan odnos mikro i makro kapilara.
Prednosti hidroponskog uzgoja:
- nema plodoreda,
- smanjena pojava patogena,
- manja upotreba sredstava za zaštitu bilja,
- smanjeno onečišćenje okoliša,
- uzgoj na površinama na kojima nije bilo uvjeta za uzgoj,
- visoki intenzitet proizvodnje,
- visok stupanj automatizacije,
- manje rada pri obradi, kultiviranju, dezinfekciji,
- manja potrošnja vode i hranjiva.
- uzgoj na kamenoj vuni
Kamena vuna je vlaknasti supstrat dobiven od bazalta, vapnenca i koksa na temperaturi od 1600°C i zbog toga je potpuno sterilna. Ima malu volumnu težinu (70 kg/m3), veliki volumen pora, veliki kapacitet za vodu i dobru upojnu moć. Tlo u zaštićenom prostoru prekrije se bijelom folijom, uzduž redova postave se polistirenske ploče koje su dobri toplinski izolator a u njima se mogu postaviti i dodatne cijevi za zagrijavanje. Ploče kamene vune umotaju se crnobijelom folijom te se prave otvori za presadnice. Presadnice uzgojene u kockama od kamene vune, sa strane umotane u foliju postavljaju se na ploče na planirani razmak. Sustavom navodnjavanja kapanjem primjenjuje se hranidbena otopina usklađena s potrebama za razvoja biljke.
