U složene uzgojne oblike za vinovu lozu spadaju razni tipovi kordonaca i zavjesa.
KORDONSKI SUSTAV UZGOJA
Do nedavno su bili dosta rašireni, ali se zbog složenosti i otežanog održavanja postupno napuštaju. Spadaju u sustave sa srednjim i velikim opterećenjem. Mogu biti jednostrani (Slika 1) ili dvostrani prema tome je li krak razvijen samo na jednu ili obje strane, horizontalni ili vertikalni. Mnogo su češći horizontalni, s visinom stabla 80 do 120 cm.
Oblikovanje kordonskog uzgoja (jednostranog ili dvostranog) započinje ostavljanjem rozgve pri vrhu stabla u trećoj godini koja će poslužiti za formiranje kraka. U četvrtoj godini rezom se oblikuju ogranci na kraku (rozgva se reže na reznike s 3 do 5 pupova), a dobro razvijena rozgva pri vrhu stabla ostavlja se kao drugi krak te se veže uz žicu (u slučaju formiranja dvostrukog kordonca). U petoj godini i na drugom kraku se oblikuju ogranci (reznici) te je postupak formiranja završen. Takav način rezidbe primjenjuje se i nadalje.
Četiri su osnovna sustava kordonskog uzgoja: Royot, Moser, Sylvoz i Casenave te sustav uzgoja jednostruka zavjesa, odnosno modificirani G.D.C. (Geneva Double Curtain) uzgojni sustav.
Royat kordonac
Reže se kratko, odnosno na svakom se ogranku ostavlja po jedan rodni reznik s 2 do 3 pupa. Broj ogranaka je različit, ovisi ponajprije o razmacima sadnje, a najčešće iznosi 5 do 10 pa je ukupno opterećenje po trsu 10 do 30 pupova.
Moser kordonac
Vrlo je sličan Royat kordoncu, ostavlja se prigojni reznik s 2 do 3 pupa i rodni reznik s 3 do 4 pupa na svakom ogranku pa je i opterećenje veće, čak do 60 pupova.
Sylvoz kordonac
Reže se na dugo rodno drvo, odnosno lucnjeve. Izvorni oblik nema prigojnih reznika, dok se danas više koristi inačica s mješovitim rezom tj. na svakom ogranku smješteni su po jedan reznik i jedan lucanj. Lucnjevi se oštro savijaju i vežu uz pomoćnu žicu. Visina stabla je obično veća nego kod drugih kordonaca, a opterećenje ovisi o broju ogranaka i može iznositi 40 do 70 i više pupova.
Casenave kordonac
Također se reže na prigojni reznik i lucanj, a specifičnost je i u tome što se lucnjevi blago povijaju i vežu za prvu žicu. Opterećenje je slično kao i kod Sylvoz kordonca.
Jednostruka zavjesa
Modifikacija je izvornog sustava G.D.C. (dvostruka zavjesa), koja zbog skupe i komplicirane armature nije naišla na veću primjenu.
Jednostruka zavjesa je u stvari visoki kordonac, s visinom uzgoja 160 do 200 cm, a specifičnost joj je jednostavna armatura: stupovi i jedna jaka žica (obično 5 mm) uz koju je vezan krak, a mladice slobodno vise prema dolje. Reže se uglavnom samo na lucnjeve, a opterećenje iznosi 50 do 70 pupova po trsu.
Obično se sadi u paru, odnosno sa svake strane stupa po jedan cijep i tada su razmaci sadnje obično 2,8 do 3,0 m × 2,0 do 2,5 m. Kod pojedinačne sadnje razmak u redu je 1,0 do 1,20 m, ali tada svaki trs mora imati jaki kolac.
Prednosti ovog sustava su u postizanju visokih prinosa, jednostavnosti uzgoja i njegovog održavanja, jednostavnoj i jeftinoj armaturi, te mnogo manjoj potrebi za ručnim radom nego kod klasičnih uzgojnih sustava. Nedostaci se očituju u mogućnosti oštećenja mladice i grožđa od vjetra, ergonomski nepovoljnim uvjetima rada, te potrebi stručnog reza u zrelo i pravodobnog provođenja zelenog reza.
